Όγκοι θωρακικού τοιχώματος
Oι όγκοι του θωρακικού τοιχώματος διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, στους καλοήθεις και στους κακοήθεις όγκους. Σε κάθε περίπτωση οι κακοήθεις όγκοι, αλλά και κάποιοι καλοήθεις χρήζουν θωρακοχειρουργικής αντιμετώπισης. Επίσης, ενδέχεται να είναι πρωτοπαθείς ή να αποτελούν μεταστάσεις κακοήθειας από άλλο σημείο του σώματος.
Ποιοι είναι οι όγκοι του θωρακικού τοιχώματος;
Οι όγκοι του θωρακικού τοιχώματος, όπως προαναφέρθηκε, διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις. Επίσης, κατηγοριοποιούνται ως όγκοι των μαλακών μορίων και όγκοι των οστών και των χόνδρων.
Όγκοι μαλακών μορίων θωρακικού τοιχώματος
Οι όγκοι των μαλακών μορίων του θωρακικού τοιχώματος μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Στους καλοήθεις όγκους ανήκουν οι παρακάτω:
- Λίπωμα: αφορούν κυρίως τον λιπώδη ιστό και συνήθως δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Ως προς το μέγεθος τους ποικίλλουν και είναι μαλακά. Αν και ακίνδυνα, καλό είναι να αφαιρούνται, παρόλο που οι πιθανότητες εξαλλαγής σε κακοήθεια είναι λίγες.
- Νευροίνωμα: ο όγκος αυτός συνδέεται συνήθως με τη νόσο του Von Recklinghausen. Είναι ανώδυνος όγκος και εντοπίζεται στον υποδόριο ιστό ή σε μυϊκούς σχηματισμούς.
- Αιμαγγείωμα: αφορά τα μικρά αγγεία του θωρακικού τοιχώματος και εμφανίζεται σε νεαρούς ασθενείς.
- Καλοήθες σβάννωμα: όγκος που δεν εμφανίζει σχεδόν ποτέ εξαλλαγή και η εξέλιξή του είναι αργή. Εξορμάται από τα νευρικά κύτταρα Schwann και εμφανίζεται συνήθως σε ασθενείς άνω των 40 ετών.
Στους κακοήθεις όγκους του θωρακικού τοιχώματος ανήκουν οι παρακάτω:
- Λιποσάρκωμα: προέρχεται από τα λιποκύτταρα και σπανίως αποτελεί εξαλλαγή ενός λιπώματος.
- Ραβδομυοσάρκωμα: όγκος ταχείας ανάπτυξης που ευθύνεται για μεταστάσεις στους πνεύμονες και τους λεμφαδένες.
- Λειομυοσάρκωμα: ο όγκος αυτός προέρχεται κυρίως από τα κύτταρα των λείων μυών και είναι ένας σπάνιος. Η εκτομή τους είναι απαραίτητη, όμως έχουν την τάση να επανεμφανίζονται.
- Κακοήθες σβάννωμα (νευρογενές σάρκωμα): κακοήθης όγκος των περιφερειακών νεύρων και δίνει μεταστάσεις στον πνεύμονα, το συκώτι και τα οστά.
Όγκοι οστών και χόνδρων θωρακικού τοιχώματος
Οι καλοήθεις όγκοι οστών και χόνδρων είναι το οστεοχόνδρωμα και το χόνδρωμα. Το οστεοχόνδρωμα είναι ο πιο συνήθης καλοήθης όγκος και είναι συνήθως μονήρης. Εμφανίζεται κυρίως σε νεαρούς άνδρες ασθενείς και είναι ασυμπτωματικός. Από την άλλη, το χόνδρωμα εμφανίζεται ως ανώδυνη διόγκωση του θωρακικού τοιχώματος και το μέγεθός του αυξάνεται με αργούς ρυθμούς.
Από την άλλη, οι κακοήθεις όγκοι των οστών και των χόνδρων είναι οι κάτωθι:
- Χονδροσάρκωμα: πρόκειται για τον πιο συχνό όγκο και εντοπίζεται κυρίως στην πλευροχονδρική συμβολή.
- Οστεοσάρκωμα: ένας εξαιρετικά επιθετικός όγκος που εντοπίζεται κυρίως στα πλευρά και στο στέρνο. Επίσης, ο συγκεκριμένος όγκος προκαλεί και μια σειρά από μεταστάσεις στον πνεύμονα, στο συκώτι και στους λεμφαδένες.
- Πλασμοκύττωμα: ο όγκος αυτός μπορεί να εμφανίζεται μονήρης ή πολλαπλός και εντοπίζεται κυρίως στο στέρνο. Συνήθως ο συγκεκριμένος όγκος συνυπάρχει με πολλαπλό μυέλωμα.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνονται οι όγκοι;
Τα συμπτώματα των όγκων του θωρακικού τοιχώματος ποικίλουν ανάλογα με το είδος του όγκου που τα προκαλεί. Κάποιοι όγκοι ενδέχεται να είναι εντελώς ασυμπτωματικοί, γεγονός που δυσκολεύει τη διάγνωσή τους.
Η συμπτωματολογία των όγκων του θώρακος ενδέχεται να περιλαμβάνει:
- Πόνο κατά την αναπνοή
- Δύσπνοια
- Συριγμό αναπνοής
- Ψηλαφητή μάζα στην περιοχή του θώρακα
- Εκδήλωση εξογκώματος
- Βήχας
- Κόπωση κ.ά.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση των όγκων του θωρακικού τοιχώματος;
Το θωρακικό τοίχωμα παρουσιάζει ιδιομορφίες, επομένως η διάγνωση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της λήψης του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης του ασθενούς. Η διάγνωση των όγκων του θωρακικού τοιχώματος πραγματοποιείται κυρίως με απεικονιστικές εξετάσεις. Επί υποψίας κάποιου όγκοι στο θωρακικό τοίχωμα ο ασθενής υποβάλλεται σε αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Επίσης, για τη διάγνωση ενδέχεται να πραγματοποιηθεί σπινθηρογράφημα οστών και PET.
Με ποιον τρόπο αντιμετωπίζονται;
Οι όγκοι του θωρακικού τοιχώματος αντιμετωπίζονται κατά κανόνα χειρουργικά, ακόμη και αν δεν είναι κακοήθεις. Σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών πριν τη χειρουργική εκτομή του όγκου είναι απαραίτητη η διενέργεια βιοψίας.
Εάν ο όγκος διηθεί το θωρακικό τοίχωμα, τότε είναι απαραίτητη και η χειρουργική εξαίρεση του θωρακικού τοιχώματος. Το έλλειμα που προκύπτει στο θωρακικό τοίχωμα ανακατασκευάζεται με μοσχεύματα. Τα μοσχεύματα που επιλέγονται μπορεί να είναι βιολογικά ή συνθετικά και η επιλογή τους εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως για παράδειγμα η έκταση και η περιοχή του ελλείματος, η ηλικία του ασθενούς κ.ά.
Ο Χειρουργός Θώρακος Γεώργιος Σωτηρόπουλος έχει εκπαιδευτεί σε μεγάλα κέντρα τόσο της Ευρώπης όσο και της Αμερικής και εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση κακοηθειών μέσω ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών. Εάν ενδιαφέρεστε για την αντιμετώπιση όγκων θωρακικού τοιχώματος, επικοινωνήστε άμεσα μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας.